|
de leefkuil is lang dichtgeslibd
het sediment van jaren laat
geen ruimte meer voor gaten
het woonerf redt het wel maar nipt
als korte doodlopende straat
naast nors doorgaande straten
de tijd met dia’s op de hielen
in matte geeloranje kleur
ontbrandt in mij de zwakte
er rest alleen een paar fossielen
de tegels met hun oude geur
kort aan de oppervlakte
21 september 2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|