|
Als een zucht van de Zuiderzee
is ze me voorbijgegaan
de schimmen van haar schip
verankerd op de waters
achter mijn denken
Ik zoek haar in stilte
en blijf verlaten in pijn
van onbeantwoorde brieven
ik dool langs landwegen
enkel het desolate omhelst
me in aftakeling
Ik ontvlucht herinneringen
in het neonlicht van het
nachtelijk stadsgewoel
waar de morgen braakt
van angst en diepe rimpels
grift naast de wallen
onder mijn ogen
Als de zuidwester zijn kop
opsteekt,het oeverslijk loswoelt
zwijg ik voor het dovend vuur
Alleen puin kan worden geoogst
want de oogster is puin
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|