|
De Oren zijn in 't land! Zachtjes vol ontzag spreekt iedereen die schrijven wil. De Oren zijn te goed voor woorden die te haastig zijn verspreid.
Er was een tijd dat alles kon, je rommelde maar raak. Alles was van waarde, het ontaardde in een liederlijk en zonderling gewemel van poëtisch kinderspel.
Pakhuizen met eigen werk en voorgedragen spijt om al wat eigenlijk niet kon, maar werd gedaan tot bloedens toe. Er wordt geluisterd nu. En hoe!
|