|
mensen zitten studenten te wezen
op de grijze trappen van de aula.
heel verspreid in kleine groepjes.
hun jassen liggen uitgespreid
als zijn ze uitgeteld zodat niemand
het lef heeft er op te zitten.
ongeordend in kleine troepjes.
en toch zijn ze ver gevorderd;
maar niemand kijkt omhoog.
er is geen lucht; zelfs niet om te pitten.
ogen kijken in andere ogen.
nu werkt hun brein niet, enkel hun aura.
mijn camera ontdekte het bijna zoenen
bij bleke hemel met een jeans wolkendek
waarop ik graag wil inzoomen.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
