 |
| sunset - 05:42 19-07-2007 |
|
|
’t niets drupt als regen in de dagen
en pagina’s bladeren vanzelf
steeds naar de eeuwigheid
eenzaamheid schrijft zich vandaag
niet treuriger als toen
ik je verzweeg op maagdelijk papier
in steen en glas gestold mijn lachen
jouw mond spreekt mij gesloten
al dat wat niet te horen was, alleen.
sunset 18-07-2007
|
|
|
Reactie gegeven door sunset - 12:10 24-07-2007 |
|
|
|
aan: sylvia schrijen
Ik heb het veranderd. Hier en ook op mijn site en daar waar ik het ook nog kon veranderen.
Dank je.
Liefs, sunset
|
|
Reactie gegeven door sylvia schrijen - 00:52 24-07-2007 |
|
|
|
Een reactie, een reactie, een lezer is maar een lezer. Sunset, uiteraard mag jij, net jij 'denken', liefst over:
- zwijgen, onovergankelijk werkwoord en
- verzwijgen, overgankelijk werkwoord.
|
|
Reactie gegeven door sunset - 21:37 23-07-2007 |
|
|
|
aan: sylvia schrijen
Daar zeg je me wat. Misschien heb je wel gelijk (en 't stoort het ritme zelfs niet). Mag ik erover denken?
Groetjes, sunset
|
|
Reactie gegeven door sylvia schrijen - 21:20 23-07-2007 |
|
|
|
Inhoudelijk heb ik moeite met "als toen 'k je zweeg op maagdelijk papier"
als toen ik je verzweeg op maagdelijk papier
zou wellicht duidelijker zijn.
|
|
Reactie gegeven door sunset - 08:21 20-07-2007 |
|
|
|
aan: Eriklelieveld
Ook goedemorgen. Als ik jouw reactie juist interpreteer en begrijp, tja dan is het maar goed dat jij die oase in de woestijn bent. Toch?
Groetjes, sunset
|
|
Reactie gegeven door ErikLelieveld - 02:27 20-07-2007 |
|
|
|
De eeuwigheid is de broodtrommel. zolang ik brood eet tenminste en dan ligt die eeuwigheid niet in brood maar in trommel, dat het ieder moment afgelopen kan zijn, zo in mijn circus.
de eenzaamheid is het mandarijntje dat in die broodtrommel is. Het mandarijntje dat je zograag wil delen, met wie dan ook. Zonder te vragen: wil je de helft van mijn mandarijntje... Maar het logische geven, het vanzelfsprekende dat er vaak niet is, mischien is dat wel de eenzaamheid.
Meer poëzie in gedachte, wat meer waaien in geest. een kameel kan dit gedicht wellicht door de Sahara trekken. De Sahara van "alleen". De taal kent duizenden woorden.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
