|
alsof hij op het einde
weer zijn begin gevonden heeft
slaan zijn woorden op niets meer
streelt hij de wereld met zijn blik
wolk waarin elke vogel weg zakt
hij spreekt nog in zijn duisternis
klanken zonder betekenis
stemmen die krachteloos
elkaar langdradig overstemmen
godgeklaagd gekissebis
au nou popi au nou poli jee
neej neej neej
toch lijkt het op herbeginnen
als hij heimelijk onverwachts
in zijn verse lakens zich ontlast
hoe zijn geknepen waterige
oogjes stralen van de pret
bij een oude man hoort angst
verbittering en verdriet dus niet
dat gemelijk ontaarde verzet
het lijkt erop dat hij niet aan
het beëindigen is maar lachend
is heropgestart door een ongrijpbare
mensonvriendelijke hand
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
