mijn vlammen slaan stuk

tegen een muur van vergankelijkheid

de vlechtmat sluiert de nevel

laat vluchten slechts toe in slierten

vloekend zet ik de kaarsen recht

nagenieten is aan mij niet besteed

ik wil stranden in je lava

vonken tussen je vingers zien

pas morgen

wil ik mijn blaren koesteren