|
rare vrouw met bord omhoog
al weken voor het raam. 't is wit
en geeft geen richting aan en
evenmin verraadt haar zin wat ze
belieft. je vraagt haar niet naar
't ongerief van daar al weken staan;
je doet alsof je haar niet ziet.
en als het schemert geeft ze
licht. ook dat is raar, dat doen
normale dingen niet dus stiekem
de gordijnen open, hopend
op een klaar bericht. onderwijl
vermijd je haar want rare zaken
zijn maar raar en niet aan jou
besteed. toch kleed je je elke
ochtend met een beetje groter
zorg; mocht ze eenmaal tot je
spreken dan treft ze je netjes
aan. op een dag is 't bord
verdwenen. rare vrouw staat
wat meewarig met haar
rechterhand omlaag. of ze soms
bestolen is stel je terloops
een vraag, maar ze glimlacht wat
verholen, bijna of ze meelij heeft.
en je bent om haar gaan geven
dus je noodt haar onvervaard
aan de andere kant van 't raam.
dat had je beter niet gedaan.
|
