|
De oude meester beziet zo zijn kijk op de wereld geeft doorleefd zijn zegen aan ons hier aanwezig
nadenkend als hij met het scherpe oog blikt de droge naald aan de huid gezet lijnen gaan verbeten in het gelaat
verraden de schok van het zuur ze trekken de zorgen van een eeuw het haar dun om het hoofd een rafelrand
vreet de aanslag op het oude berusting een vredig weten dat de plaat heeft gekrast houvast geperst in verweerd papier
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|