|
vol van aarde is mijn taal
gestorven aan een droom
stuurloze bark op zee
meanderend door de scheuren
en de barsten van mijn bestaan
bandeloze steen verlept gezicht
moedeloze zieke zwerver
verwezen en bezeerd
wormstekige gedachten
vergeefs verweer
gebluste ogen bodemloos alleen
mens uit zijn verband gerukt
oude oogst holle slapen
weg van de borstwering
weg van de brug
reizend met de oevers mee
het duister tegemoet
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|