Margrietje van Leeuwen is er in gevallen
wij naar de haven daar was het een drukte
vol agenten en buren die keken over het stille water

onze klompen over de natte klinkers, snikkende moeders
schreeuwende meeuwen en verderop voer Smit Tak
richting Hoek van Holland

als Margrietje, heel even zag ik het blauw van haar jurkje
daar gaat ze, schreeuwde ik en wees naar niets
dan wat stroming en een klap voor me kop