|
een eerste straal de donkere slaap verdrijvend laat vogels zingen maakt de jonge dag tot poëzie: zelfs woorden zwaar als lood zweven naar ‘t hemelblauw
en heel eenvoudig dringt een bloem door het asfalt waarop je loopt - mij tegemoet - met lichte tred en waaiend haar waterblauwe ogenblikken in ’t paradijs een glimlach lang begrijpen zonder woorden
gisteren nog luidkeels zwijgend innerlijk schreiend mijn rusteloze ik in jou zoekend vind ‘k mij vandaag heel simpel zo op deze dag zwevend licht.
sunset 25-01-2008
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|