|
 |
| Rachel - 21:52 18-04-2007 |
|
|
je zwermt
als een eendagsvlieg
moe van herinnering
soms duurt een dag te lang
en ik hoor je lopen op de ijzeren trap
die hoogglans gepoetst naar de hemel draait
met glimmende stappen, galmend
zoals stemmen doen in een ravijn
en als ik roep hoor je niets
schuil je voor mijn stem
zoals kinderen doen in een donkere kast
met vaders die schreeuwen en dreigen
en als ik je zie
kijk je zo scherp als een mes
morsen we woorden die vlekken
is de nacht zo voorbij
|
|
|
Reactie gegeven door ajq - 18:31 21-04-2007 |
|
|
|
Nie kwaad Rachel, nie kwaad sprak de oude Quaak met zijn pijp in zijn hoofd. Mooie laatste strofe.
Groet! AJQ
|
|
Reactie gegeven door jensen - 17:31 20-04-2007 |
|
|
|
je zwermt
als een eendagsvlieg
moe van herinnering
soms duurt een dag te lang
ik dacht dat er iets anders kwam daarna?
|
|
Reactie gegeven door jalF - 22:02 19-04-2007 |
|
|
|
Herkenbaar schrijfwerk. Welke relatie kent niet van die fasen dat er van alles tussen zit?
De onmacht om iets voor elkaar te kunnen betekenen. De onmacht om de ander toe te laten.
Heel treffend beschreven hier.
Voor jouw doen, gebruik je hier overigens wel heel veel woorden.....
Graag gelezen!
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
