|
Het einde van de zomer is in zicht
Een jaar van hoop voorbij gegaan
wat mijn vrienden wilden zeggen
ook VRIENDSCHAP kun je stilleggen
WANT ik zag mijn vrienden niet meer staan
Opeens de droom voorbij, op een bepaald uur
Ik weet niet welke dag, EN ik zag geen hellevuur
Het eind was klaar, een hard gelag,
Het gleed door mijn vingers op den duur
En ik bleef wachten in de wind
Wetend dat het jaar veranderd was
Smachtend als een kind
Brekend als een hart gemaakt van glas
Diep van binnen blind
Rijzend als een feniks uit mijn as
Kraaien en spreeuwen verdeden mijn tijd
Terwijl pauwen pronkten op jouw toneel
Als liefde is zoals een DANS, geef me dan die KANS
Maar excuseer me als ik niet mee met je speel
Want ik blijf wachten in de wind
Wachtend tot het tij mijn hart verkilt
Alleen en onbemind
Gevoelens voor de eeuwigheid verspild
Tot een nieuwe tijd begint
Voor de pijn die pas na eeuwen wat verstilt
De fases van de maan in de kamers van mijn hart
Het eb en vloed van kleine rode krabben op het strand
Gaan schurend in het donker
Tot in weerwil van de tijden
Het strand uit elkaar is gescheurd
MAAR IK ZAL (BLIJVEN) wachten in de wind
tot een WARM welkom OOIT weer klinkt
En de hoop is goed gezind
De ziel die jij zo danig hebt verminkt
In de liefde die verbindt
Dat hij voor eeuwig in jouw gloed verdrinkt…
|
