|
wie ben ik als van wat ik heb geschreven
of schrijven zal, geen enkel woord beklijft
geen vers waardoor spontaan het lid verstijft
geen toon waarop de liefde wordt bedreven
wie ben ik als van mij niets overblijft
tenzij misschien: hij had een zuiver streven
zo pijnlijk, want ik zie de vlekken kleven
aan wat ik deed - een man is hoe hij schrijft
ik ben een dichter, diep in mijn gedachten
een sterk besef dat mij tot wanhoop drijft
hoe lang nog laat erkenning op zich wachten
|