|
Waterland
Eens zullen de dijken breken.
Dan komt de woeste zee.
En met zijn hoge golven,
neemt hij van alles mee.
Want ik leef hier
in een waterrijk land.
Die is beschermd
door dijken en door duinen
gebouwd van hopen zand.
Maar het water
stijgt elke keer maar weer.
En de bescherming van de dijken,
nee, die helpen dan niet meer.
Want het water,
het blijft ons
steeds maar weer bedreigen.
Het grijpt ons
telkens naar de keel.
Want voor ons,
wij watermensen,
wordt het water
ons ooit een keer teveel....
Pancho
27-05-2008
|