Avondtuin en watergeklater
een gesprek dat nauwelijks nog
uit woorden lijkt te bestaan
Ik huiver
want ik zie het duister
haar armen om jouw schouders slaan
En toch houd ik van deze tuin
Parsly, sage rosemary and thyme
de lelie naast de dovenetel
hulst naast de roosmarijn
Het gras sterft uit
de was hangt dagen aan de lijn
de appelboom is schijn
en passie mengt zich makkelijk
met de geur van onverschilligheid