|
Er zitten twee motten
in hun oude jas
en die twee motten
steeds ongepast:
ze motten zich het leven door
omdat een mot toch motten mot
het mottige motten moddert door
maar zurig is dat motten hoor!
door 't motten loopt het praten rot
al komt het motten tot hun strot
door motten mot hun tijd kapot
want motten is hun mottig lot,
als zwijgen ze motten,
dan motten ze nog
ze willen niet praten
dus....
dan motten ze toch.
gein-spireerd door JC Vonk.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
