|
Het blad wentelt zich nog even
in het licht dat bij de avond past
dat het zwaarwichtig is en droog
verlangt te vliegen, steel losgeraakt
van de boom die goedmoedig wuift
de overige bomen buigen
Het land dat naar het blad verlangt
naar elke nerf en mogelijke kleur
Op het water leest een vis de toekomst
van het blad die beschreven staat
in sporen van de zon, maan en regen
waaruit de vis een hapje neemt
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|