|
 |
|
de dagen treden uit de duisternis
door poedersneeuw verlicht vergaart mijn tuin
het eerste minnekozen in zijn kruin
gekweel van vogels in de wildernis
ik loop half wakker tussen helleborus
en vogelmuur de hemel uit te vragen
ik durf mij niet aan grootse woorden wagen
verzwegen jouw geliefde naam Dolores
in putje winter gaat de wereld zingen
zoals de merel vang ik zon in pennen
Ik schrijf en schrijf om nog eens te bekennen
mijn sijsje vliegt en vliegt wie zal ‘t bedwingen?
als straks je tuintje weer weelderig bloeit
ken ik een vogeltje dat dolgraag stoeit
|
|
|
Reactie gegeven door Marcel - 20:39 27-01-2018 |
|
|
|
beeldend, mooi
|
|
Reactie gegeven door milou - 11:34 26-01-2018 |
|
|
|
Ik ben weer aan het experimenteren: sonnetten die niet op sonnetten lijken, rare rijmen, zinnen die niet worden afgemaakt...
vr grt
milou***
|
|
Reactie gegeven door wijnand - 10:45 26-01-2018 |
|
|
|
interessant vers
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
