Hoofdmenu
    Hoofdpagina
    Gedichten
    Auteurs
    Zoeken
    Reacties
    Insturen
    Voorwaarden
    Greencard
    Contact

  Inloggen
 

  Registreren
  Wachtwoord vergeten

  Laatste 35 reacties
 
re: FEESTDiotheC...
re: Lezenwietewu...
re: Lezenwietewu...
re: FEESTSoit
re: FEESTSoit
re: vegannis...MirandaMei
re: FEESTMirandaMei
re: InktDiotheC...
re: Pasen aa...Tsila
re: Inktwijnand
re: vegannis...Erik Le...
re: vegannis...Mr.Deuce
re: InktLetItAl...
re: InktLetItAl...
re: InktLetItAl...
re: InktLetItAl...
re: InktBuigt
re: Inktcoolbur...
re: InktDiotheC...
re: Inktwijnand
re: Inktcoolbur...
re: Inktwijnand
re: InktDiotheC...
re: InktDiotheC...
re: InktDiotheC...
re: (G)razen...coolbur...
re: Spokencoolbur...
re: De geur ...Claudel...
re: SpokenClaudel...
re: vegannis...Erik Le...
re: [30-007]...Claudel...
re: Morsewijnand
re: Herderst...coolbur...
re: Nimfomaniakcoolbur...
re: Brozen d...MirandaMei
 Meer reacties

  Laatste 25 gedichten
 
Inktcoolbur...
vegannisatieErik Le...
The African ...Claudel...
Licence to k...Claudel...
I wanna be y...Claudel...
Waar is Stev...Claudel...
alweer bijna...DiotheC...
Con-textdegon valk
Stop de tijd !!Claudel...
Tattoo you Claudel...
Zo'n dagDiotheC...
Een HuisHenk Gruys
herfst 2019augusta
FEESTSoit
Filosoof in ...Claudel...
bewegingenErik Le...
dubbellevenErik Le...
Claude Money?Claudel...
Brothers in ...Claudel...
Beast of bur...Claudel...
VogelsMarkeR
SleutelsHenk Gruys
Renee, remem...Claudel...
ViltjeSoit
Adem voor ad...seline168
 Meer gedichten
hij wacht mij daar (dromerijen)
Geschreven door sunset Stuur e-mail Alle gedichten bekijken van deze schrijver




de zon weent
uit water wordt het zwarte doek geweefd
en een gevleugelde steenbok is onderweg
om het gezicht van de hemelskoningin te verhullen

de liefde was bijna dood
en de kleuren van mijn rouw
zo gloeiend dat zelfs de zon
de hete brand voelde

en jij, jij bent zo stil
jouw hart zo zwaar
onder deze oneindige stilte
die de aarde doet wankelen

toen wierp de steenbok het doek
over de goudene
zo dat zij zwart werd
en niets meer voelen kon

ik ga door ‘t leven
aan mijn rechterhand de duistere zon
naast haar aan de hemel de maan
rondom haar de tekens van Saturnus

blaadjes zweven als veren
regenen in de tussenruimtes van mijn gedachten
tijdspinnend op mijn handen, mijn gezicht

in deze herfst vallen bladeren ook uit de hemel
landen zacht op het zomerasfalt
een ieder met zijn uitademen
altijd met de laatste ademteug

mijn echoschreden in de straat
verzamelen het stof
dat afgeschud werd van onze hoop

mijn pad voert door het veld
’k loop tussen ‘t blonde maïs
het kale woud tegemoet

daar wacht hij op mij in de verte
aan mijn linkerkant
zwart smakend op de lippen:
de dood, zittend voor een vuur

de oude treurwilg klaagt in de wind
draagt in haar twijgen het vergeten
en hete tranen druppelen uit mijn ogen
omdat ik nooit de paden nog zal vinden.


sunset 01-12-2007



Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !


De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
2006-2024 © Bizway - BTW nr. NL821748014.B01 - KvK 28086287