De wereld ziet er gebroken uit. Snelweg verlicht door duisternis van techniek. De mens boven alles, snel zichzelf vergetend door het nieuwe digitale leven.
Ik kijk vanaf mijn zadel voldaan terug op wat was. De weg voor me is gekend. Ik voel je achterop en ben tevreden. Gelaarsde voeten op steps,
benen gespreid.
Mijn gedachten
bedenken naakte nimfen, dansend in een vuur als ode aan mijn leven. Samen rijden we de duisternis in. Rijden om te rijden om te vergeten
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.