|
|
Je lach opent deuren in mijn hart.
De luchtdruk ontspant, zacht valt regen,
wast het landschap schoon.
Er hangen nieuwe lampen aan het plafond,
de grond vernieuwt.
Het is aangenaam toeven in ons hol,
jij en ik, zo nu en dan een lik van de wind.
Doch helen wonden niet.
Ik bind de bloedtoevoer naar mijn vingertoppen
met elastiekjes af. Het is ongepast
te genieten! Het idyllische is tijdelijk
morgen dringt realiteit door zonnekieren
en die is verre van vertier.
Oh toe, laat me vannacht in de waan van liefde
Je handen gaan over mijn ruggengraat richting
heupen. Zoete leugens verlaten jouw mond.
Aan de hemel schittert Mirzar,
optrekkend naar de zon. Ik verlies
zelfbeheersing en explodeer in jouw stelsel,
jonge manen om de grote beer.
|
|
|
Reactie gegeven door Stanislaus - 16:27 21-07-2017 |
|
|
|
Drie dubbelsterren, die zich in tweevoud laten zien in afwachting van terug naar de bron.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|