|
in de bevroren grond
rust nog het gewicht van
koude winter
sterfte handhaaft al de slaperige
glans van oude sloten, opgeschoond nu
na de vorst
in mijn borst klopt mijn gegeven
hoopvol als het blije kind dat ik ooit was
je weet me nog, mijn moeder
weet je ook
dat elders, in een vorig leven
pinksterbloemen bleker zonlicht vingen
in dat weidse lentegras
switi lobi
http://www.switilobi.nl/fotogedichten/fotogedicht.php?fotogedicht=zachtpaars
|