|
|
|
het waren gedichten waar de lezer zich in verveelde
ik herinner mij er nog een over de winter
'Hiems Latina'
heette het over een landhuis
waar mensen bij het haardvuur ergoteerden (sic)
over de zin van het leven en er één in slaap viel
en ook nog in de open haard viel en half opbrandde
terwijl de anderen verder bleven praten
en over vierjarige Sabijnse wijn filosofeerden
op zich had dit een goed gedicht kunnen zijn
maar hij schreef het allemaal zo knullig zo zonder
enig gevoel voor dramatische spanning of narratieve
structuur dat
telkens de draad van mijn gedachten afknapte en
ik de veters van mijn schoenen losmaakte en weer
dichtknoopte losmaakte en weer dichtknoopte
tot mijn buur mij aansprak en fluisterde: rustig nou!
maar wat wilde ik nu ook weer zeggen? Ah ja:
de les die ik uit dit alles geleerd heb tenminste voorzover
daar nog een les uit te trekken is, is
zorg ervoor dat je de draad van je verhaal of gedicht
niet uit het oog verliest, hou de teugels strak gespannen
en dwaal niet af voor je het weet schrijf je dingen waar
je zelf niet meer achter staat waar niemand wat aan heeft
en herhaal niet teveel misschien is dat wel het voornaamste
van wat ik zeggen wil: herhaal niet teveel
niets dat zo gauw verveelt dan die herhaling telkens weer
nee liever over iets totaal anders beginnen dan nog eens te
zeggen dat je over iets totaal anders gaat beginnen
tot de volgende keer!
|
|
|
Reactie gegeven door milou - 12:51 26-01-2016 |
|
|
|
Deze Ars Poëtica is bedoeld als miskleun, en overtreedt zoveel mogelijk de regels die hij zelf voorschrijft: dus wel herhaling, gebrek aan focus, niet goed meer weten waar men gebleven is, omslachtigheid enz.
Zelf geloof ik niet in voorschriften. Een gedicht kan goed zijn en toch heel wat regels van de heersende poëtica met de voeten treden.
Daarom is poëzie ook moeilijk aan te leren, want leren gaat met het toepassen van regeltjes, en die heb je in poëzie ongeveer niet.
vr grt
milou***
|
|
Reactie gegeven door DiotheCilany - 20:25 25-01-2016 |
|
|
|
je valt aan het eind in herhaling
|
|
Reactie gegeven door Hanny van Alphen - 20:12 25-01-2016 |
|
|
|
Wat is poëzie. Al zo vaak en vanuit verschillende gezichtspunten op schrift gesteld dat je er duizelig van wordt.
Aristoteles dacht zus en Horatius zo en dat is al lang geleden.
Herhaling? in een pantoum mag je je uitleven ;-).
groet,
Hanny
|
|
Reactie gegeven door 88 - 15:39 25-01-2016 |
|
|
|
hij schreef het allemaal zo knullig zo zonder
enig gevoel voor dramatische spanning of narratieve
structuur dat
telkens de draad van mijn gedachten afknapte en
ik de veters van mijn schoenen losmaakte en weer
dichtknoopte losmaakte en weer dichtknoopte
tot mijn buur mij aansprak en fluisterde: rustig nou!
Dit is een gedicht opzich :)
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|