Wanneer ik de nevels

niet meer in het bos kan zien vluchten,

voor de zon in de ochtend,

de prikkeling van de wind,

het geluid van de weg zou moeten missen.

En ik geruis van overvliegende vogels,

de eenzame kreet van een nachtuil

of het praten van kikkers

rond een meer in de avond niet meer horen kan.

Open dan de warmte van de aarde

graaf een graf in de wind.

Leg mij daar, vrij in eeuwige rust.

Mocht je daarna ooit

verblindend de aarde zien splijten

in een machtige donderslag,

denk dan aan mij en drink wijn.