|
wat als woorden laten wenen
als azijn bijt richting ziel
er dwars doorheen gaan
links het hart, pompend
wat als woorden eenzaam zijn
ik schreeuw vandaag
mijn ziel slaapt
met een extra kussen onder hart
wat als liefde woorden zijn
verdriet zijn gang kan gaan
en voor een ziel in bomen klimt
er geen hart meer is
|