|
De regen valt
de lente drupt weg
in een moeheid van tranen.
Een spin vangt
verdrietig de tranen op
nu toch geen mug
haar web bezoekt.
De zon zoekt
een warm wit kussen
om haar stralen
te rusten te leggen.
Alle bladeren rusten
zwaar en lusteloos
onder hun koude straal
van druppels.
Zij buigen langzaam door
tot alles in lussen
afglijdt naar een bodem
van zompig zuigende modder.
Waar een zuigend jong
grasprietje spits
het kopje heft
en hen allen
groentjes uitlacht:
kop op 't is lente
en het zomert
vast nog wel!
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
