|
Gavotte voor piano forte en borrelnootje
(in vies mineur)
Octaven vol hamertjes dreunen:
stalen hamertjes op staal
wit, zwart, wit, en nogmaals wit
waar nimmer echt muziek in zit.
Overheersend, zo brutaal
onbeheerst piano forte,
hels door 't hele trapportaal
en daar weer die valse noot:
de stemmer at beslist droog brood.
Die pianisten zijn stokdoof
of ze hebben heel geen oren:
ze zijn daar noten aan het kraken
zonder dat ze zelf wat horen:
dit is de borrelnotensuite,
die ze daar aan 't braken zijn.
Een topwerk van Sebastiaan Bagger
die componist moet nog wat wennen
want zou hij in die noten-brei
zijn eigen werk nog wel herkennen?
viva la musica!
|