|
|
|
hoe ik het ooit heb kunnen denken |
sunset - 22:37 05-06-2014 |
|
|
het avondrood kruipt onder nagels
kleeft, smaakt als honing in mijn herfst
en zachte kruimels zaden
verstoppen zich steels in mijn keel
hoe ik ooit dacht dat elk ontwaken
van nieuwe dag mij steeds zou wekken
of aan ’t geloof heel diep in mij
dat elke nachtmerrie wel zou verjagen
’t wordt nu snel laat
ik heb mijn laatste deel te nemen
en slik en adem ’t mooie leven
dat langzaam waait vanuit jouw mond
en naar beneden sluipt door borst en longen
en ‘k ga op tenen
- jouw liefde is mijn enigste gewaad
waarmee mijn hart altijd toch was getooid -
wij hebben tijd voor nog een laatste tango
voor dat dit lijf voor eeuwig slapen gaat
sunset 05-06-2014
http://sun-set.webklik.nl
|
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|