 |
| Wim Jilleba - 11:50 26-05-2014 |
|
|
Dag Buigt, hier is het eerste sprookje uit de cyclus die je graag wil.
De betoverende ster
-U zult er aan moeten wennen, mijnheer Bruinsma, dat U niet meer in Uw eigen huis woont. U woont hier samen met andere mensen, maar dat kan toch ook best gezellig zijn? U zou moeten proberen U wat aan te passen, anders vereenzaamt U helemaal. Waarom gaat U niet naar de aula, daar begint over een half uurtje een concert. Er is een gemengd koor en een geweldige pianist, U zult zien dat het heel mooi wordt.-
- Ach nee zuster, laat mij nu maar lekker hier zitten-, antwoordde de oude man en keek de jonge bejaardenverzorgster vriendelijk aan.
- Nou ja, dat is natuurlijk Uw goed recht, mijnheer Bruinsma, maar sluit dan liever wel het raam, want het is hier veel te koud. U wordt nog ziek als U niet oppast. U kunt toch ook naar buiten kijken met gesloten venster?-
-Nee meisje, dat kan niet, of liever gezegd, dat wil ik niet. Ik wil naar haar kijken zonder dat er zich iets tussen haar en mij bevindt. Dat doe ik al meer dan tweeënzeventig jaar, iedere avond als die lage ster daar tenminste zichtbaar is. Vaak is het bewolkt en daar word ik treurig van, want dan mis ik haar heel erg. Meestal ga ik dan naar naar bed. Ooit hoop ik een teken van haar te krijgen, en waarom zou dat deze avond niet zijn? Het is helder weer, ik ben hoopvol gestemd. Ziet U zuster, hoe mooi die ster is?-
- Ja, mijnheer Bruinsma, ik vind alle sterren mooi. Maar veel verschil zie ik niet, behalve dan dat de ene ster wat helderder is dan de andere-
- Meisje, als je wilt zal ik je vertellen wat ik in die ster daar zie. Heb je vijf minuutjes?-
Zij nam plaats op de tweede stoel die het vertrekje rijk was en glimlachte.
- Welnu- sprak de oude man - Ik was tweeëntwintig en wandelde met een heerlijk meisje door de duinen in de richting van het strand en de zee. Het was heel fijn, je kent dat wel, mijn rechterarm lag om haar heupen, haar linkerarm hield mij vast. We kenden elkaar nog maar enkele maanden en waren heel erg verliefd. Het was avond, we zouden in zee gaan zwemmen. Dat hadden we al een keer eerder gedaan, het was heel romantisch-
De oude man zweeg even en keek de verzorgster aan met een gelukkige uitdrukking op zijn gezicht.
- Die bewuste avond wachtte ons een reuze verrassing, want toen we het strand en de zee in zicht kregen zagen we dat de zee fosforesceerde, licht uitstraalde. Ademloos stonden we even stil voor we het strand verder opliepen.. Het was betoverend mooi, bijna hypnotiserend. Ik zag het voor het eerst in mijn leven en heb het daarna ook nooit meer gezien. De krullen van de branding straalden een groenachtig licht uit en daar waar de zee het strand op en af vloeide, waren grillige bogen van groenachtig licht in het zand te zien. Het was bovennatuurlijk mooi.. We wierpen onze kleding op het zand en liepen naar de waterlijn. De maan scheen en ik zag mijn meisje het water in lopen. Haar voetstappen in het zand straalden onwaarschijnlijk groenachtig licht uit.
Tot haar knieën ging ze de zee in en draaide zich dan om. Ze wierp handjes water omhoog, het leek of ze diamanten strooide. Daarna liep ze verder de zee in, ze was betoverend mooi. Ik riep haar toe niet te ver te gaan, ontroerd door haar schoonheid te midden van die diamantenzee.. Ze antwoordde niet, dook de golven in en zwom van mij en het strand weg. Ik was niet bij machte iets te doen, mijn keel was als dichtgesnoerd, zoals wel eens in een droom voorkomt. Je wilt je bewegen of om hulp roepen, maar kunt het niet.
Mijn meisje spatte diamanten uit de zee omhoog, terwijl ze zich langzaam van mij verwijderde. Heel ver kon ik haar met mijn ogen volgen, tot ik nog slechts een klein oplichtend stipje als van een klein sterretje waarnam. Mijn leven lang ben ik er zeker van geweest, dat het sterretje opsteeg uit de zee en zich voegde bij de heldere ster die in de vroege avonduren laag langs de horizon voorbijtrekt.
Jarenlang ging ik iedere avond naar dat stukje strand, in de hoop dat ze ooit zou terugkeren, tegen beter weten in. Ik ben nog steeds verliefd op haar en weet dat ze deel uitmaakt van die ster daar, die ik wil zien zolang hij mij toe twinkelt.
Miljoenen mensen over de hele wereld geloven in het verhaal van de lichtende ster boen Bethlehem, die de weg wees naar de plek waar men Jezus zou kunnen vinden. Laat het mij vergund zijn te geloven in deze ster die mij eens gelukkig zal maken, mogelijk pas na mijn dood, doch dat maakt voor mij geen verschil.
Begrijpt U mij nu een beetje zuster- besloot de oude man terwijl hij naar buiten bleef kijken.
- Ja, mijnheer Bruinsma, ik eh, ik geloof het wel. Tenminste…ik eh, ja, U moet wel veel van haar gehouden hebben- bracht het meisje uit, - Maar ik moet nu weer naar de aula, ik zal de deur open laten, dan kunt U toch de liederen horen die het koor zal zingen- vervolgde ze.
De oude man liet uit niets blijken of hij haar had verstaan.
Zij verliet op haar tenen lopend het vertrekje en liet hem achter, zittend in zijn stoel, met een dikke sjaal om de hals en omhoog turend naar de sterren.
Een hele poos later vond zij hem in dezelfde houding, terwijl het leek of zijn nietsziende ogen nog steeds naar de ster keken die hem zijn leven lang betoverd had.
|
|
|
Reactie gegeven door evamaria - 03:28 08-04-2015 |
|
|
|
Prachtig verhaal. Ik heb ook een paar keer een zo lichtende zee gezien en dat is een wonderlijke en onvergetelijke ervaring. Het is hier goed beschreven.
|
|
Reactie gegeven door 88 - 12:17 28-05-2014 |
|
|
|
Ja, dat heb ik ook ooit een keer mogen zien, heel magisch, het zijn soort algen, of planktonachtige organismen, dat vergeet je nooit meer he?
|
|
Reactie gegeven door Wim Jilleba - 12:13 28-05-2014 |
|
|
|
Dank voor de tips Buigt, ik heb eea aangepast. De witregels zijn zeker belangrijk, dom dat ik daar niet aan dacht. Daat komt doordat op mijn eigen site www.titus.punt.nl die witregels automatisch worden aangebracht als ik daar iets plaats. Daar kan ik ook de rechter kantlijn mooi recht maken.
Beetje ouderwets en braaf? Ja, wat verwacht je dan van een man die ver voorbij de houdbaarheids datum is. Vriendelijke groet, Wim
|
|
Reactie gegeven door Wim Jilleba - 12:05 28-05-2014 |
|
|
|
Ik zag ooit, en het bleef bij die ene keer, de zee fluoriseren 88,dat is zo betoverend mooi, ongelofelijk! Dan komt het sprookje vanzelf. vriendelijke groet Wim
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 01:31 28-05-2014 |
|
|
|
Ha die Wim. Jij laat er geen gras over groeien zeg. De wedstrijd is door Sheena niet eens uitgeschreven of hoppa, daar ligt Willem al op voorsprong in de eerste ronde.
Laat ik beginnen met een tip. Lange lappen tekst laten zich slecht lezen op een verlicht beeldscherm. Het oog zoekt telkens na een paar zinnen een rustpunt. Een takje om even bij te komen. En zo'n rustpunt kun je lezer makkelijk verschaffen door op gezette tijden, bijvoorbeeld voor en na de dialogen of na vijf rijen tekst, een witregel in te lassen. Maakt je tekst een stuk toegankelijker.
Klein slordigheidsfoutje in regel 14 'Meestal ga ik dan aar naar bed.'
Kwa thema lijkt het natuurlijk op Andersens meisje met de zwavelstokjes, maar dat aangrijpende verhaal is aangekleed met een lang middenstuk over een vrouw, licht, zee en een ster. Die allemaal samenvallen in het verhaal van Bruinsma.
Ja ik vind het behoorlijk geschreven. Beetje ouderwets wel en nogal wijdlopig, veel mooi, mooi, mooi en ook anderszins de behoefte aan bijvoeglijke naamwoorden. Hmm, wat serieus en braaf ook. Maar zoals gezegd dat is enkel persoonlijke smaak.
Hoe dan ook een dappere en voor zeker een vlijtige poging. Wie volgt? Trouwens, wat is de prijs?
|
|
Reactie gegeven door 88 - 20:39 27-05-2014 |
|
|
|
ik vrees dat de echt inhoudelijke reacties hierop achterwege gaan blijven..
Graag gelezen, mooi, en bijna een kusknuffel, dat was het zo te zien..
Ikzelf heb er ( van mooie sprookjes) geen verstand van, maar collega Hanny wel, ik hoop dat ze jou strenge doch rechtvaardige deskundige tips komt geven, ook ik zeg nu net als mijn voorgangers..
graag gelezen ;)
|
|
Reactie gegeven door Wim Jilleba - 20:23 27-05-2014 |
|
|
|
Marion, Adriaan en Aubrey, bedankt voor jullie reactie op mijn sprookje. Ik hoop meerdere sprookjes aan te treffen. Vriendelijke groet, Wim.
|
|
Reactie gegeven door Aubrey - 19:02 27-05-2014 |
|
|
|
Heel mooi.
|
|
Reactie gegeven door Wim Jilleba - 11:19 27-05-2014 |
|
|
|
|
|
Reactie gegeven door Adriaan van Dam - 10:38 27-05-2014 |
|
|
|
Beste Wim,
Met genoegen gelezen.
Je Adriaan
|
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 20:16 26-05-2014 |
|
|
|
Hij ging op weg naar zijn ster. Graag gelezen, jouw sprookje.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
