|
steeds opnieuw beleef ik de wereld
raap mijn vruchten van de dorre grond, onderhandse
afgeronde buigingen
dan weer spoelt mijn waterweg langs
gladde keien, uitgesleten groen en rond
de stamvoet van mijn moederboom
de stenen zijn geteld, hun aantal ketst
op ruwe bodems
oeverloos verlaat mijn weten
en ik draag de vogels naar hun hogere bestaan
switi lobi
Klik hier voor het fotogedicht.
|