|
Ze gaat door het leven
raakt de toppen van de vingers
als dauw is de ochtend
van een verleden zomer
Roerloos staat ze bij het hek
waar verf op is gekomen
er achter gaapt een leegte
die met tuinen wordt gevuld
Een vertelster is ze
die verhalen borduurt op de jas
het aan de kapstok hangt
en vrolijk verder gaat
Vaak las ik ze
herkende er wat dromen in
en voer mee met haar
zij die de stuurvrouw
Van mijn leven was
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|