|
daar ligt hij dan, de murw geslagen hond
hij jankt een wraaklied in het doodse oord
waar bitter bloed zich mengt met zwarte grond
is er geen ziel die zijn geweeklaag hoort
weer bijgekomen likt hij al z’n wonden
hem toegebracht door een verloren zoon
die er in gruwelzonden per seconde
zijn vader overtrof in bruut vertoon
diezelfde avond, na een kroegentocht
vergaten ze de hond, die onverschrokken
en vastberaden voor zijn vrijheid vocht
hij scheurde beiden rücksichtslos aan brokken
|