|
|
Geschreven door Paul_Bernhard |
|
|
Handen, groots massief, gemetseld uit het Vlaamse land verbeelden naast zichzelf de zachtheid van haar lichaam, in kale kleuren of streken bruin verkoold, onomkeerbaar stil verwant
Vanuit de hand die vasthoudt, de hand die liefkoost geschetst in het zwartste coloriet, kijk ik naar de contouren van golven bruin gedolven, opgaand in ongebroken lijnen, me verbijsterd achterlatend, de grein verweesd, m'n liefde in 't verschiet
Zee en vrouw, vrouw en zee, ze reiken beiden naar mijn hals, mijn rug, als ik verliezend van deez' reuzen de grootse lijst in val, verlang grijpt zij mij onverbiddelijk terug
n.a.v. Constant Permeke, Haags Gemeente Museum oktober 2004
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|