|
Vandaag zag uit
op een troosteloze wereld
waar verdriet
niet gesproken mocht zijn.
Een waarheid lag
als leugen ontkend
tussen wanhoop en onwil.
Zorgen weggewuifd
als vlinders van doem
fladderen over de aarde
en hun rupsen vreten
een gat de aarde in.
Maar het teken is daar
als enige hoop
dat spoedig het beest
verslagen zal zijn.
Lang zal het niet duren,
want de beelden
waarover de ouden schreven
zijn zichtbaar
van kim tot horizon.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|