|
waar licht gevangen blijft
is woestenij en dode wereld
zweeft, leeft altijd nog
tollend door lege lucht
graaf ik mijn tenen in het zand
en sleep mij voort naar hemel
vol geluid, werp me daar neer
en spits
de oren, hoor het dreunen
van duizend hoeven, het schommelen
van de karavanen
en ik weet het niet meer
want 'k moet steeds verder
gaan tot waar de wind
elk spoor verwaait
en enkel nog
vage herinneringen aan licht
als waarheid blijven staan
sunset 22-08-2013
http://sunset.deds.nl
|