|
sunset - 15:15 24-07-2013 |
|
|
door het gebogene licht het blauw
van zee en open hemel, daar
struikelen de schreden op de stenen
en leiden trappen naar omhoog
vanuit het dorpje blaffen honden
't ritme van mijn voeten slepen zich voort
tot in een kerk, verstommen
't lijden van Christus aan het kruis
toont zich niet na Zijn dood
en klokken klinken immer vrolijk
op d’ armen ingebrand een zon
die je niet ziet wanneer je blikken zweven
door steegjes over 't plein
en dieper nog waar ik de zee vermoed
nog licht het blauwe door 't gebogene
van zee onder een open hemel
neigt regenboog mij hemelhoog
en wacht de einder die mij wenkt
sunset 24-07-2013
http://sunset.deds.nl
|
|
|
re: door het gebogene--->DiotheCilany |
|
Reactie gegeven door sunset - 07:44 25-07-2013 |
|
|
|
Misschien omdat het in feite ook geen christelijk gedicht is. Als ik namelijk een kerk binnen kom (of ga) om te bezichtigen, word ik hoe dan ook en altijd geconfronteerd met de Christus-figuur. Als gelover natuurlijk sterker dan als niet gelover. Misschien dat dát voelbaar, merkbaar is (Al wordt hier meer het moment van een wandeling in Cinque Terre verwoord - elders heb ik er ook een foto van die wandeling bij geplaatst).
Dank je voor je fijne reactie en geniet van een rustige donderdag.
Vriendschappelijke groet, sunset (ingo)
|
|
Reactie gegeven door DiotheCilany - 01:11 25-07-2013 |
|
|
|
hoewel het geloof mij niets zegt en de meeste zgn christelijke gedichten mij de nodige jeuk bezorgen vind ik deze zeker het lezen waard
greetz
|
|
re: door het gebogene--->milou |
|
Reactie gegeven door sunset - 20:46 24-07-2013 |
|
|
|
Alleen om jouw heerlijk commentaar zou ik gedichten schrijven; dank je wel (en ja, je vermoedde goed; stomme fout die ik nu overal ga verbeteren).
Nog een prettige woensdagavond en warme groetende genegenheid, sunset (ingo)
|
|
Reactie gegeven door milou - 17:19 24-07-2013 |
|
|
|
Ik heb het een aantal keren moeten lezen voor ik mij kon oriënteren in het dorp, de kerk, de zee en de hemel. Pas op het einde geef je de regenboog prijs, het gebogene dat het gedicht opent en bijna sluit, want pas de einder sluit en opent alweer. Ik vind het een sterke constructie, die minutieuze aandacht en ontleding vraagt. Mooi is de tegenstelling tussen het dorp met zijn blaffende honden, de voeten die zich voortslepen, de ingebrande (onzichtbare zon) en de uiteindelijke bevrijding al aangekondigd door Christus, de regenboog, de zee en de einder.
Ik vermoed dat je met 't leiden van Christus 't lijden van Christus bedoelt.
Sterk!
vr grt
milou***
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|