|
De conditie van Hendrik was klasse.
Omdat ze zich aan wilde passen,
gebruikte Sybille,
die ziek was, veel pillen.
Na zeventien weken genas ze.
Ze deed 'm een aanzoek. Geween
was het uitvloeisel, want hij zei 'Neen.'
Hij verlaarde toen: 'Ik
vind je lijf veel te dik.
In een huwelijk zie ik geen been.'
Sybille, werd door 'm verweten,
had veel te veel lekkers gegeten.
Met bevende stem
richtte zij zich tot hem.
'Ik ga lékker ver weg,' liet ze 'm weten.
Toen zij op d'r laatste bonbon zoog,
terwijl ze in file naar Mons toog,
werd de rit op den duur
een vermageringskuur:
ze kon wachten totdat ze een ons woog.
D'r magerte vond ze reden
tot zelfmoord. Ze sprong toen in Ede
tienhoog van de goot
met het oog op de dood,
maar ze dwarrelde traag naar beneden.
|