|
Marion Spronk - 12:58 12-05-2013 |
|
|
in avondschemering
staat de wachter
van mijn huis en hof
samen mijmeren wij
bij ondergaande zon
over wat de dag passeerde
laatste vogelgeluiden
vergezellen mij nog even
ik weet van het nabij zijn
langzaam word ik rustig
door het wiegen
van mijn bewogen hart
|
|
|
Reactie gegeven door milou - 20:33 12-05-2013 |
|
|
|
Heb het moeilijk met: over wat de dag passeerde... Ik snap de bedoeling wel, en vind het ook wel mooi, maar ik weet niet zeker of je het werkwoord 'passeren' zo kunt gebruiken. In de zin van 'de revue passeerde' misschien? Of misschien 'zeefde' , wat er overbleef van de dag, dat is mooi! Denk dat ik het heb, en vind het goed ;)
Persoonlijk vind ik 'het innerlijk wiegen/ van mijn bewogen hart..ietwat gechargeerd. In dat 'wiegen' zit al de beweging, dus vind ik bewogen wat teveel van het goede. Ofwel 'innerlijk' gewoon schrappen dan is het minder overladen.
vr grt
Milou***
|
|
Reactie gegeven door Hilde Hardeman - 16:53 12-05-2013 |
|
|
|
Heel mooi verbeeld, sfeer van tevredenheid en koestering.in de armen van de avond.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|