|
|
Ik ben zoet aan het zoeken,
broodjes, vlinderkusjes,
kortom, me verwonderen,
omdat ik met het kind in mij dat kan.
Wie zoekt, die vindt!
En zo trof ik haar aan, ik vroeg
wie ze was en kreeg als antwoord;
"De lentezotheid!"
Omdat ik zelf nogal vlinderlijk ben vonden we elkaar meteen, we plantten enige bloemzaadjes naast 20 vlijtige liesjes en gaven ze water.
Ik zag de wortels zuigen, alsof ze wilden zeggen;
"Meer meer!"
De lentezotheid en ik zagen de groene bloemblaadjes trillen.
Daar goten we nog een liedje overheen.
~geef me je hand en ik dans met jou
over de luchten van `t hemelblauw
stappen we schapenwolken voorbij
misschien morgen is de regen als kurk zo droog
lieve lief, hef toch nu je gezicht omhoog~
We roepen de bijtjes en vertellen hen
van de bloemen
van nectar nippen
en drinken bij de bron
terug naar de korf
waar het bezige is, en elke bij weet
hier zoemt het dicht, daar zingt het vers
thuis is mijn honinghuis..
|
|
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 10:40 14-04-2013 |
|
|
|
Bijtjes kunnen ook steken ;)
|
|
Reactie gegeven door 88 - 10:56 13-04-2013 |
|
|
|
Is toch wel lief van mij om je de gelegenheid te geven even helemaal los te gaan onder deze prachtige tekst he?
Aan de andere kant bewonder ik ook jouw zelfbeheersing om het niet elders te hebben gedaan, ze denken daar nog dat ik suikerzoet ben hahaha
xxx
|
|
Reactie gegeven door 88 - 10:51 13-04-2013 |
|
|
|
Vergeef me, het sentiment kroop onder mijn huid, doorgaans heb ik dat al in maart! Dat het zich pas op twaalf april in mij nestelde is een unicum, ik schrok er zelf ook van, echt hoor!
Nu spring ik dartel rond, trek belletje bij de buren, iedere boze buurman die achter me aan komt rennen om me thuis te pakken krijgt zijn zin hahaha..hoera..geen horror deze keer, liefde, liefde ahhhhh...
|
|
Reactie gegeven door milou - 09:20 13-04-2013 |
|
|
|
Ik vind wel dat als je die kant op gaat: de lente met diabetes, geheel versuikerd en gezoet, moet je een contrapunt inbouwen, anders word ik als lezer opstandig, als een kat die teveel geaaid wordt en ineens begint te blazen en te bijten. Nectar lippen, de bloemen en de bijtjes, schapenwollen en bloemblaadjes...daar word een mens toch niet goed van, dan verlang je toch naar kabouter Plop die in dat decor achter tinkerbelL aanzit met afgezakte broek. Een tegenwicht om al die meligheid te kunnen verdragen.
Maja, er is werk aan de winkel: maak van dat sprookje een nachtmerrie en het komt goed.
Je Milou***
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|