 |
|
in het voorbijgaan
het ging niet goed
volgens haar maar ik
ik was blind van geluk
ben het nòg achteraf
nooit meer iets gehoord
of laten horen en toch
gaat er geen dag voorbij
zonder soort los eind
ik stel me voor dat ik
misschien dit of dat of
meer of minder van iets
dergelijks niet had gedaan
zulk gemaal moet uit de kop
denk ik tegen mezelf met
het oog op de klok maar
de kop weet het weer beter
mijn lieve lief mijn lief
voor altijd weet van niets
ergens leeft ze drukjes en
soms denkt ze wat aan mij
|
|
|
Reactie gegeven door Henk Gruys - 10:13 11-04-2013 |
|
|
|
Op deze site. Ik zag enige heel aardige gedichten van ghijze mitter hacken: "à la turc", "de gehgeiger" en "posjlost". Die zijn hier nog wel te vinden.
Soms blijft er ook wel eens een regel of een strofe bij mij hangen, en dat vind ik al wat.
Ik heb overigens lang niet alles gelezen wat er op LT werd gepubliceerd.
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 17:05 10-04-2013 |
|
|
|
Ja dit was op het randje. Maar daar ben ik uiteraard het liefst bezig. Beetje gevoelig, beetje kom-op zeggerig, beetje geestig, beetje denigrerend. De enige die misschien een groter deel van het plaatje weet te vangen lijkt me Henk. Hoewel ik me afvraag welk gedicht op deze site dan wel bij hem een blijvende indruk achterliet.
Hoe dan ook, jullie reacties zijn waardevol.
|
|
Reactie gegeven door Chatfant - 19:04 09-04-2013 |
|
|
|
"leeft ze drukjes".... mm, klinkt alsof je haar bezigheden niet zo bijster serieus neemt. Klinkt eigenlijk nogal denigrerend. Voor de rest is dit gedicht ok. Denk dat iedereen wel eens denkt : "hoe zou het met ...... gaan?"
Kan zijn, dat die ander id. van tijd tot tijd aan je terug denkt, maar de kans is even groot van niet. Als je het werkelijk wilt weten: stuur een kaartje, dan weet je het.
|
|
Reactie gegeven door Henk Gruys - 17:06 09-04-2013 |
|
|
|
De titel is gelijk aan die van een verhaal van Heere Heeresma, dat ook over verloren liefde gaat.
Een universeel thema, of afgezaagd? Het is aan de auteur om door eigen interpretatie er nieuwe vorm aan te geven.
Ditmaal als monoloog, in een los, soort informeel spreektaaltje, (volgens anderen gebrabbel): "ergens leeft ze drukjes" – Maar je kunt het ook een stijlvorm noemen. En de duidelijkheid wordt er niet door aangetast, vind ik.
Maar om nu te zeggen dat het gedicht een blijvende indruk op me achterlaat... Nee. Maar dat wordt misschien ook niet gepretendeerd.
|
|
Reactie gegeven door milou - 16:08 09-04-2013 |
|
|
|
Ja, geestig, ten minste zo lees ik het. Altijd komt er een eindje los, en ontbreekt er iets of is er een exces: te weinig of teveel. De laatste twee verzen vind ik toch, zoals reeds opgemerkt, wat te kort door de bocht, zeker gelet op de lyrische kracht van die heel mooie regels die eraan vooraf gaan: mijn lieve lief mijn lief....knap!
Vr grt
Milou***
|
|
Reactie gegeven door Hanny van Alphen - 12:35 08-04-2013 |
|
|
|
Denk ik tegen mezelf? Inkoken, dit gedachtestroompje Buigt.
ergens leeft ze 'drukjes'.... denkt ze 'wat' aan mij...kom op zeg.
groet,
Hanny
|
|
Reactie gegeven door 88 - 12:11 08-04-2013 |
|
|
|
Bij sommige dingen kun je lang stilstaan, zeker bij het idee hoe af en toe ze aan je denkt als ze in de trein zit, haar eigen ogen in de ruit ziet en dan toch aan hem denkt, die blind was, maar toch wel min of meer iets zicht gehad zou kunnen hebben ...
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
