|
kwetsbaar lijkt hij als een uit het nest gevallen duivenei soms is hij melancholisch maar ook heel vaak heel blij om iets dat hij niet kan benoemen maar wel precies verstaat in het zoemen van de bloemenwei waaraan z’n woonplek staat
van vroeg tot laat zitten ze daar samen de zon en god en hij tegen de schemer zegt hij: amen er is alweer een dag voorbij laat ons dus onze spullen pakken dan geven ze de zon een zoen waarop die zich snel laat zakken achter het dak van het paviljoen
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|