|
Zo´n dag die maar niet voorbij wil gaan
zo traag, lang uitgerekt als een lantaarnpaal
daarbij dat ik voortdurend aan je denken moet
een vermoeiend en nooit eindigend verhaal
Wanneer eindigt de dag in avondrood en draait
de wind van zee naar land en neemt de boten mee
een vage maan hangt in wolkjes blauw als melk
drink jij je koffie nog zonder wat erin, zwart?
|