 |
|
"Jozef, is het nog ver?"
"Nee Maria, zie je die twee sterren daar in de verte? " Zij wijzen ons de weg, het is de hemelse navigatie, later zullen ze het wel tomtom noemen."
"Jozef? "
"Ja Maria, wat nou weer? "
"Ik heb buikpijn Jozef, zou ik iets verkeerds hebben gegeten? "
"Ach meid, ik zou het niet weten, ik heb nergens last van, en dat varken kreeg goed voer, anders had ie nooit zo lekker kunnen smaken."
"Kijk, daar in de verte zie ik een paar hotels, daar gaan we even een bakkie doen, en lekker slapen, de ezel op stal zetten, die zal ook wel moe zijn
van die tocht, ik geef hem even de sporen, dan zijn we er sneller!"
"Jozef? "
"Jahaa..wat nou weer Maria, ik krijg koppijn van jouw getetter!"
"Hou je van me jozef?"
"Wat een rare vraag, natuurlijk hou ik van jou, ik ben je man toch?
"Ja Jozef, maar waarom wil je dan geen seks met mij, telkens als ik in jouw ogen kijk raak ik zo opgewonden, en zie onze ongeboren kinderen in jouw ogen, je maakt me gek, en krijg daar vermoedelijk
later buikpijn van, zoals nu, het doet echt vreselijk zeer !"
"Sjeeszz Maria, doe eens normaal zeg, dat romantische gekwaak van jou ook altijd, en die buikpijn is je eigen schuld, je bent behoorlijk
aan gekomen, je weet toch wel dat ieder pondje door je mondje gaat?"
"Weet je waar ik pijn heb? Precies, mijn kruis, ik zit al dagen op een ezel en jij loopt maar te zeuren, dacht je dat ik dit leuk vond? Als jij een beetje door had gelopen waren we er allang geweest!"
*wordt vervolgd*
"Hou jij de ezel maar even vast Maria, ik ga ons inchecken."
Jozef wandelde de herberg in en zag de waard met een verveelde blik achter zijn stenen bureau zitten, stapte er op af en vroeg naar een kamer voor 2 personen en een stal voor de ezel.
De waard haalde zijn vinger uit zijn neus en vroeg of ze gereserveerd hadden. Jozef dacht van niet, hoe kon hij ook, er bestonden geen telefoons en reserveren.. dat bestond net zo goed niet..
De waard was boerenleep , vertrouwde daarom niemand en zei dat ze vol geboekt waren, en dat ie nog maar een eindje moest gaan lopen.
Teleurgesteld met de deksel op zijn neus stapte Jozef met afhangende schouders naar buiten.
Maria hing puffend over de ezel, de buikkramp werd heviger, Jozef zag het tafereeltje aan en zei; "Maria, die ezel is ook moe, kom maar even hier, voor deze ene keer mag je op mijn schoot zitten, als je maar niet gaat zeuren."
Maria nam een aanloopje en sprong..
"Mijn god Maria, waarom met een aanloopje, nu is mijn jozefje geplet!"
Ze giechelde; "Gun mij ook een lolletje, je gebruikt `m toch niet..o wee, ik voel weer een kramp!"
Plotseling begon er iets in de lucht te flikkeren, Maria en Jozef keken elkaar aan en riepen;
"Het is een wonderlamp, kom, we volgen het licht! "Ze renden er achter aan, en na 100 meter vroeg Maria hijgend waarom Jozef niet op de ezel zat. Jozef zette abrupt zijn hakken in het zand, waardoor Maria tegen hem aan knalde. Ze stuiterde achteruit door de klap en landde op haar stuit.
"Nu kan ik niet snel meer overeind komen, ga jij de ezel maar halen Jozef, ik probeer intussen wel om te rollen, op handen en knieën staan en daarna weer overeind, oké?"
Jozef gromde wat binnensmonds, schopte een steentje weg en liep mokkend terug.
Een half uur later kwam hij weer op zijn ezel aan, Maria stond al op eigen kracht en lachte waanzinnig geheimzinnig, een stem uit de hemel had haar verteld dat ze Jozef eens flink zouden laten schrikken,zo erg dat hij er een kind van zou krijgen, het zou in een stal geschieden..
wordt vervolgd..
"Oh kijk Maria, het flikkerlicht hangt stil boven die stal daar, ik weet het zeker, we hebben een slaapplaats , wat een gelukje, ik ben doodmoe!"
Er was niet eens een balie, ze konden zo naar binnen. Jozef begon meteen met timmermansoog in de rondte te kijken en constateerde dat er geen toilet was, geen keuken, niets!
Het zou Maria een worst wezen, ze kom eindelijk gaan zitten op een baal hooi waar ze meteen weer leuke fantasieën bij kreeg."Kom Maria, zet eerst die ezel op stal, ik vang even een tortelduif en schuif een boodschappenlijstje in de ring aan zijn poot, dan
stuur ik hem naar de Gamma."
Maria liep met de ezel naar de stand waar nog meer dieren stonden, zo te zien vonden ze elkaar wel leuk, de kameel knipoogde naar de ezel, schudde wat met zijn bulten en zei dat ze naast hem mocht slapen.
Intussen maakte Jozef zijn boodschappenlijstje:
20 meter waterleiding
1 WC pot met deksel
1 keukenblok met onderkastjes
pluggen en schroeven
1 bouwvakkerslamp
en een opgeladen accu.
De duif zat te slapen en schrok toen hij opeens van de balk werd geplukt.
"Koekeroe zeg!"Dacht hij, wat een mafkees, en begon te fladderen, pikte Jozef in zijn vinger die van schrik los liet. De tortelduif vloog naar buiten en weg was hij.
Jozef zag in dat ze het zonder toilet zouden doen, dan maar naast het vee..
Maria kwam weer bij Jozef op de hooibaal zitten en wees naar een krib. "Kijk Jozef, daar kan je een leuk wiegje van maken, heb jij iets bij je om het te kunnen
laten schommelen?
Jozef leefde op, hij was nu eenmaal timmerman in hart en nieren en begon meteen te zagen, vijlen en timmeren..
wordt vervolgd..
Doordat Jozef zich lekker uit kon leven werd de sfeer op stal veel gezelliger, Maria kreeg er ook weer zin in.
"Jozef?"
"Ja schat?"
"Zal ik koffie voor je zetten? "
"Ja schatje lekker, ~TIK-TIK-TIK ~GOffdgvr AUW !"
Maria keek geschrokken naar zijn dikke duim en van pijn vertrokken gezicht;
"Maar Jozef, let een beetje op je woorden zeg, zo meteen krijg je de bliksem in je hoofd, en uhm.. schrijf die koffie ook meteen maar op je buik, we hebben tóch geen water."
"Maria?"
"Ja Jozef?"
"Ik voel me opeens niet goed, het een onbestemd gevoel, net alsof ik een kind moet krijgen, maar dan anders, wat zou dat zijn?"
Maria dacht aan die stem uit de hemel die zei dat ze Jozef te grazen zouden nemen, en begon te lachen
eerst in getogen, daarna iets uitbundiger, en even later rolde ze schuddebuikend over de grond:
"Whoehaha whoehahahahahahah..."
Ze lachte en rolde, rolde en lachte alsof ze bezeten was en opeens klonk ; *********
" Hi hihi hihi sjeezus haha hihi !"
Verbaasd keken Maria en Jozef naar het wondertje dat opeens uit haar schoot schoot. Ze keken zichzelf aan, vervolgens richtten ze hun blikken op de baby en zetten hun handen in het haar.
Maria hoefde opeens niet meer te lachen, ze was verbaasd dat zij dat kind kreeg, en niet zoals voorspeld, Jozef.
Opnieuw klonk uit het babykeeltje een schattig; "Hihihi hahaha..ik ben jullie lachbaby hahahaha!
Ik ga de heeeele wereld aan het lachen maken, maar begin bij jullie, papa, mama toe..lach dan? Hahahahahahahaha..sjeezsus..stelletje sjagrijnen hahahaha !"
Maria pakte haar lachbaby op, wikkelde het in een paar doeken die er toevallig lagen, en legde hem in die wieg welke Jozef schommelklaar had gemaakt.
Ze schommelde haar kind alsof haar leven er vanaf hing en riep; Hou op, hou op met dat lachen, dit is niet leuk, ik wil dat je gaat huilen of slapen, Jozef, doe jouw zere duim eens in zijn mond.."
Het werd stil, een windvlaag woei door de stal, en opeens stond er een soort koning voor de schommelkrib, die zei;
"Oh wonder, dit is Jezus, ik werd door hogerhand op kraambezoek gestuurd, en heb cadeautjes bij me, dit is wierook, dit zijn sandaaltjes, én.. omdat het een wonder is, vieren we het met een rokertje."
De hoogheid haalde een plat pakketje uit zijn zak en rolde vijf joints, er zouden nog twee wijsneuzen op bezoek komen...
Ze rookten, en rookten, Jozef werd weer vrolijk en stak Maria, die al helemaal opgeknapt was, aan. Ze wees naar de wieg en gierde het uit;
"Hahaha Jozef, hij kan niet meelachen omdat jouw dikke duim nog in zijn mond zit whahahahaha!"
"PLOP" Zonder duim lukte het wel weer, `t kindje lachte vrolijk mee; "Hihihi hahahahaha."
De koning keek geamuseerd toe, en zei; " Zal ik jullie eens een bak vertellen? Dat is pas lachen, jullie kind wordt een wereldwonder, hij kan iets wat niemand anders kan!"
Maria gierde het uit, jaja, hij kan zeker over het water lopen hahahahahahahahaha....
"Trek zijn sandaaltjes eens aan Maria." zei de wijze, "Ik ben zo terug.."
Even later stond hij met een regenton naast de kribbe, tilde het kindje er uit en zette hem rechtop in het volgeregende vat, en `t bleef nog op het water staan ook !
"Let op mensen," zei de kramgast, "hier gaan we de wereld mee verblijden, als men zich later afvraagt waarom je `vrolijk kerstfeest` zegt, dan is het hierbij verklaard. Schrijf het maar op in de bijbel, ik durf te wedden dat ze het er in het jaar 2013 nóg steeds over hebben..
VROLIJK KERSTFEEST :)
|
|
|
Reactie gegeven door 88 - 16:22 25-12-2012 |
|
|
|
http://www.radiosvh.com/1212232000.mp3 voor wie het tussen de muziekjes door wil horen :)
|
|
re: aan Milou/kerstverhaal |
|
Reactie gegeven door 88 - 21:32 24-12-2012 |
|
|
|
Jozef kreeg er al een kind van.. geestelijk dan :) maria nam het over omdat ze humor had, en spierballen..
ik dacht..Jozef baarde, en Maria had de zorgen, en kreeg hetzelfde kind, alleen geworpen uit haar schoot.. Jozef zou een bevalling van zo`n wonder niet overleven, dus deed zij het maar even voor..
daarom bestaan ze nu nog hmm...
|
|
Reactie gegeven door milou - 20:38 24-12-2012 |
|
|
|
Ik zie het zo: een maagd die een kindje baart is een wonder, maar een man die een kindje baart is nog een groter wonder. Heb ik gelijk of heb ik gelijk?
Milou***
|
|
Reactie gegeven door milou - 20:32 24-12-2012 |
|
|
|
Mijn familie was in de ban van het verhaal. Ik zie dat mijn IPad mij weer een pootje heeft gelapt. Er staat ergens in mijn reactie 'stiftte' en dat was dus niet de bedoeling, moet 'stichtender' zijn. Ik heb dat tuig maar half in handen. Maar ik blijf erbij: had Jozef het kindeke gebaard dan was het verhaal nog wonderlijker geweest. Nu is het alleen maar Maria's fantasie. Ik had het Jozef gelapt hoor!
Rustig hier in Amsterdam verder. Straten leeg, iedereen aan de dis, mooi weer voor een fietstochtje langs het Ij.
Milou***
|
|
Reactie gegeven door 88 - 20:18 24-12-2012 |
|
|
|
blijer kon je mij niet maken.. aan je familie voor gelezen.. Wat zeiden ze ?
grapje, kussss.. fijne feestdagen aan jou en de jouwen gewenst xxx
|
|
Reactie gegeven door milou - 14:28 23-12-2012 |
|
|
|
Fris van de lever, geeft je kerstverhaal een zeer post moderne wending aan het aloude sprookje en geloofsartikel. Jammer dat Jozef niet bevallen is van het kindeke, dat had het nog stiftte der gemaakt: alleen een man kan Gods kind baren, dat loste meteen het probleem van de onbevlekte ontvangenis op.
Bevreemdend en verheugend is dat Maria en Jozef Hollands met elkaar praten, soort Haags, dat zal zeker de politiek aldaar inspireren, en hun taalgebruik ten goede komen, nu blijkt dat het de taal van de Heer is.
Je schrijft 'spitant' zoals wij dat in Vlaanderen noemen, spetterend en geestig. Misschien dat hier en daar iemand uit de bible-belt, je weet wel die gordel van fundi's die de bijbel tot op de letter geloven, hierin een soort heiligschennis ziet, maar uiteindelijk zal hij ook wel merken dat je alleen het perspectief verruimt. Je maakt weer levend wat dood was, mooi voor een mirakelverhaal.
Ik heb het met zorg en genoegen gedegusteerd, en voorgelezen in familiale kring, en zelfs de poes spitste haar oortjes, en begon na het laatste woord ijlings te spinnen. Bedankt Maja:
Kerstgroet alree
Milou***
|
|
Reactie gegeven door 88 - 12:52 23-12-2012 |
|
|
|
dit schreef ik, en werd opgepikt door iemand van Den Haag FM, het wordt vanavond tussen 8 en 9 voorgedragen door de DJ , tussen de muziekjes door :)
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
