|
|
Aubrey - 08:49 28-11-2012 |
|
|
Ze klaagde steen en been.
- Heel lang: ze werd er moe van.
Ze voelde zich alleen
en taalde naar een boeman.
Zo 'n vrijer leek 'r stoer.
Ze wilde niet verwelken.
Vertier gaf slechts een boer
die kwam om haar te melken.
Toch kwam ultiem vertier
en daar genoot de koe van.
Ze werd toen door een stier
bevrucht en werd er moe van.
Als moeder van een kalf
was zij niet meer alleen.
De koe genoot maar half,
daar pa al gauw verdween.
|
|
|
Reactie gegeven door Aubrey - 13:31 29-11-2012 |
|
|
|
Beste Ingo
Hartelijk dank voor je poëtische reactie en de rustige donderdag. M'n dag kan niet stuk dankzij jou en een rustige vriendin die mij vandaag zal bezoeken.
Veel plezier!
Vriendelijke groet van Aubrey.
PS
De boer wou z'n koeien verbazen.
Ze mochten van stal ruim voor Pasen.
Bij de wei riep-ie: 'Vlug,
allemaal weer terug!'
en zo nam-ie de koeien te grazen.
|
|
Reactie gegeven door sunset - 11:31 29-11-2012 |
|
|
|
wanneer de stieren koeien plagen
en koeien over stieren klagen
blijft daar nog steeds het kalf
al is ie nog maar half
toch nog aan moeders uier knagen
Nog een heel rustige donderdag.
Vriednschappelijke groet, sunset (ingo)
|
|
Reactie gegeven door Aubrey - 11:05 28-11-2012 |
|
|
|
Hahaha! Hahaha!
Ik lig en lach dubbel.
Je doet me denken aan een deftige dame:
Ze is bekakt en volgt de laatste mode
en ook een bospad. O, wat is ze moe!
In broekpak loopt ze naar een grasveld toe.
De toegang tot het veldje is verboden.
Gespannen door d'r facelift denkt ze: 'Dáár is
een bordje, maar dat geldt toch niet voor mij:
ik leg me hier te slapen in de wei!
Tenslotte heeft m'n man een topsalaris.'
Hoe heerlijk is het in de halfnatuur.
Zo groen als 't gras is, is de hemel blauw.
D'r ogen vallen toe: ze slaapt een uur.
Ze is bedrukt, terwijl ze daar zo ligt
en blijkt alweer een zeer bekakte vrouw:
een koeienvlaai bedekt nu haar gezicht.
|
|
Reactie gegeven door 88 - 09:54 28-11-2012 |
|
|
|
`nou moe` loeide de koe
je vader is gaan pieren
-waaien in de wei
de boel aan het verstieren
ach ma, `t is koeienvla
dat rund werd toch steeds luier
ik doe `t wel zonder pa
kom eens met je uier?
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|