|
Wikkel me in lichte stroken van je liefde Sluit me op in een sarcofaag van samenzijn en laat turkoois bladgoud en vreemde tekens vertellen van je pijn
Ik blijf eeuwig hier met voor mijn ogen het beeld van je gezicht in tegenlicht voordat je de piramide sloot en mij alleen liet met m'n dood
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|