|
Lente kwam in laagjes eerst was er het afscheid en dan de dood; al werden die verhuld onder bloesems.
Zij praatte er vaak over, dan rolde ze op tranen tot vlakbij het raam en toonde me bloemen die er niet bleken te staan.
Ze zeggen dat het slijt maar dat doet alleen de winter; al bevriest verdriet nog steeds tot een blok in het hart van een gebroken zoon.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|