Systeem

    Een scheve groet op tronie
    fietst opschepperig langs
    roodwalmende zon een
    poepgroene vergaderzaal tegenover.

    Hoe saamhorig de poenige
    roepers met hasj binnenin!
    Zij verpulveren onder tafel
    stiekem een handvol roet,
    en prikken hun aders hun aars met 'n witz
    "En zo slurpt ieder zijn vlam."

    Sanguinische barkeeper blust vergeefs aan reputatie
    door venijn te halen middels terugvloeiend pils.
    Zijn colabox, als maturiteit op hoogtepunt gekomen,
    vervloeit genereus tot waterijs.
    Maar bol van Amerikaanse heft materzware boezem aan de tap.
    Een bril van andijvie kleurt gênant haar slappe dellen
    ... en zij fluistert (of lacht):
    "Gooi de graffiti maar in de haven."
   
    Even later: oude glasplaten verkopen
    in brandende camera's.
    Mercedes plots dichtbij de
    ramen! Kilo's onder de roest.
    Uitgewalste cijfers, tandwielen
    Chroomblinkend weggekrast tussen het roosterwerk.
    Maar het faillissement van het autobezit
    resoneert niet mee met de weedom dezer nominatie,
    Of sterker nog: met de karakterloze
    folterwapens van de televisiequiz met lijken!

    O de voorzitter kleeft aan zijn gezin,
    zijn pogen, zijn dranken...
    Onweerhoudbaar ontbloot hij zijn kaken van spiegeltin.
    Niet het minst liefdevol want de dag is daar.
    Koor bezingt nu pepermunten zondag,
    in kerk-kribbe-roken-van lieverlede-luchtacrobaat.....
    overtroffen het eind der samengeperste fanfares opgelet:
    roetrook die het oestermagazijn bewolkt.

    Maar een knal!!!.. een motorspuit, een locomobiel, een kerkgebouw!
    De witte hercules stuift omver,
    Abeluinig en gedeeltelijk als bij toverslag.
    Of veroorzaakt door een vieze carnavalskraker.
    De voorzitter, bretels uitgerekt als
    meridianen, vergast zichzelf op een
    komische aria:
    "Het nieuwe dak lijkt oogverblindend gemitrailleerd!"

    Dan petten en voetzoekers eindelijk,
    Eindelijk einde aan het lijfelijk conflict afgedaan.
    (Is het wel hartstochtelijk uitgetrapt?)
    Nog zes pondhond, de vlammende vitrages teruggeschoven
    in een melancholieke koker van oliebehang.

    Kunstledematen, overgoten met de mondzieke
    geur van medicijnen, dalen nu langzaam in de achtertuin.
    Automatische parasieten tamboereren nog na,
    En ik stook het restant van het plaatselijk gebak
    in een bakelieten noodkachel op.