|
|
toen wij uiteenvielen
in jij en ik
kwam er veel energie vrij
ik schreef gedichten
en jij trad op in modeshows
wij zagen elkaar nog zelden
soms haastig in boekwinkels
de kracht van de binding
stond nog in ons gezicht te lezen
wij werden deeltjes van een ring
die elke nacht wat meer
in onze lades was vergeten
ik werd nooit weer helemaal ik
jij groeide zeer traag van mij weg
het duurde mensenlevens
voor we weer wij konden worden
|
|
|
Reactie gegeven door 88 - 10:57 15-07-2012 |
|
|
|
ooit kom je elkaar weer tegen...
en dat zoiets wel mensenlevens duurt vindt de Eeuwigheid maar tijdloos, zoiets komt in mij op
liefs, 88
|
|
Reactie gegeven door milou - 16:17 13-07-2012 |
|
|
|
Katja,
Hartelijk bedankt voor de zorgvuldige lectuur, appreciatie en vooral voor de voorstellen.
Ik heb boekenwinkels vervangen door boekwinkels.
Ik laat de middelste strofes voorlopig staan omdat ze m.i. wel beelden bevatten die bijdragen tot een coherent geheel.
De afgedane, vergeten ring in de lade staat symbool voor het teloor gaan van de binding, die ik bijna als chemisch opvat, of behorend tot de alchemie.Ik moet het nog beter, scherper formuleren zoveel wordt mij duidelijk.
bedankt!
Delphi,
Bedankt voor je lectuur en associatie, die ik zeer mooi vind. Je kunt dat er zeker in lezen. De gedachte is o.m. dat de ik en jij die uit het 'wij' vrijkomen, een grote tijd nodig hebben om weer een nieuw 'wij' te vormen. Ze blijven een tijdlang als deeltjes bepaald door de verloren binding...jouw verband met de eeuwigheid is ook niet mis.
vr grt
milou
|
|
Reactie gegeven door Katja Bruning - 16:01 13-07-2012 |
|
|
|
Een beetje rommelig, dat komt vooral door de vierde en vijfde strofen.
Misschien kunnen die wel gewoon weg?
Verder is het boekwinkels, of heb je een bedoeling met boekenwinkels?
En ‘op ons gezicht’.
toen wij uiteenvielen
in jij en ik
kwam er veel energie vrij
ik schreef gedichten
en jij trad op in modeshows
wij zagen elkaar nog zelden
soms haastig in boekwinkels
ik werd nooit weer helemaal ik
jij groeide zeer traag van mij weg
het duurde mensenlevens
voor we weer wij konden worden
Hm, strofe vier mis ik niet. Strofe vijf daar zou je iets meer mee kunnen doen, nu ligt er bijvoorbeeld één ring in twee laden. En was het niet juist zo dat jullie géén deeltjes meer waren van de ring?
Het heeft wél wat, somber en mysterieus en niet té.
|
|
Reactie gegeven door niet stoer - 15:05 13-07-2012 |
|
|
|
niet onaardig, best mooi eigenlijk, alleen die lades begrijp ik eigenlijk niet zo goed en je hebt het wel erg groot gemaakt, ik lees er het verhaal van sonfa fason in die een eeuw van elkaar gescheiden waren voor zij elkaar weer terug vonden, misschien in de hemel? misschien tijdens de illusie van het eeuwige leven.
Groeten.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|